Żardiniera neorenesansowa, NIEBORÓW, Stanisław Thiele, lata 1889-1897, Rzadkość!

Opis

Muzealnej klasy duża żardiniera majolikowa z najsłynniejszej magnackiej wytwórni majoliki w XIX wieku Manufaktury założonej w 1881 roku przez księcia Michała Piotra Radziwiła w Nieborowie.

Żardiniera w stylu neorenesansowym.
Fabryka Fajansów Artystycznych i Pieców Kaflowych w Nieborowie.
Okres Stanisława Thielego – Arkadia
Lata 1889-1897
Majolika malowana, szkliwiona.
Sygnowana na spodzie podszkliwnie monogramem “ST” oraz literką “K” – znak malarza.
Stan bardzo dobry. Na jednym spiralnym wężowym uchu technologiczne pęknięcie oryginalnie zaszkliwione – powstałe w procesie wypalania. Nie ma wpływu na użytkowanie ani wartość obiektu. takie wady często pojawiają się na wyrobach nieborowskich. Na jednej nóżce wykruszenie szkliwa widoczne na zdjęciach. Nie ma ukrytych napraw.
Wymiary: 45 x 24 x 21 cm.
Proweniencja: w rękach jednej rodziny we dworze w Wielkopolsce od końca XIX w.
Bardzo dobrej klasy poziom malatury.
Rzadkość. Obiekt klasy muzealnej.

Rys historyczny Manufaktury:

(tekst ze strony Muzeum Narodowego w Warszawie)

Nieborów, malownicza wioska w idyllicznym otoczeniu pól i łąk doliny Bzury. W zabudowaniach dawnego browaru należącego do zespołu pałacowego nieborowskiej linii Radziwiłłów herbu Trzy Trąby, w roku 1881 roku książę Michał Piotr, pozytywista, filantrop i mecenas sztuki, otwiera wzorem swoich nieświeskich antenatów farfurnię czyli Fabrykę Fajansów Artystycznych i Kafli Piecowych, którą kieruje sprowadzony z Nevers doświadczony ceramik, Stanisław Thiele. Zakład wykorzystuje lokalny surowiec, zatrudnia uczniów „szkoły Gersona” , miejscowych rzemieślników i samorodne talenty z okolicznych wsi. Czerpie inspiracje z motywów dekoracyjnych dawnych wytwórni włoskich, francuskich i holenderskich, sięga też po wątki narodowo-patriotyczne. Projektowaniem i zdobieniem poszczególnych obiektów zajmuje się również sam Książę Radziwiłł.

Fabryka specjalizuje się w wyrobach majolikowych. Gliniane formy pokrywane są gęstą, nieprzezroczystą emalią cynową zdobioną farbami naszkliwnymi, które po wypaleniu zlewają się w jednolicie gładką powierzchnię. Wytwarza wielobarwne naczynia serwisowe, przedmioty zbytkowne oraz kafle piecowe, opatrzone znakiem fabrycznym MPR (Michał Piotr Radziwiłł) zwieńczonym mitrą książęcą, później również i ST (Stanisław Thiele).

Wokół manufaktury szybko robi się głośno, czego zwieńczeniem jest otwarcie w czerwcu 1884 wielkiej wystawy wyrobów nieborowskich w Hotelu Europejskim w Warszawie. Przy ulicy Berga 5 (obecnie Traugutta) powstaje skład główny, otwarte zostają przedstawicielstwa w Kijowie i St. Petersburgu. W wydanym w 1885 roku Katalogu wyrobów artystycznych majolikowych z Fabryki Xięcia Michała Radziwiłła w Nieborowie wymienia się blisko 200 różnorodnych produktów. Prosperity nie trwa jednak długo i w 1897 roku manufaktura, przejęta już wówczas przez Thiele, zostaje ostatecznie zamknięta.