Opis
Niewielka rzeźba z brązu z przedstawieniem dynamicznie tańczącej pary w polskich strojach szlacheckich.
“Mazur”
Autor: Antoni Kurzawa (1842-1898)
Odlew Juliusza Mirowskiego, Warszawa 1922 r.
Brąz, częściowo złocony, podstawa z białego marmuru.
Wymiary: wys. 12 cm, wys. rzeźby 7,6 cm.
Na podstawie tabliczki z napisami: “Mazur” rzeźba Kurzawy”: “Mirowski, Warszawa 1922”
Antoni Kurzawa pochodził z ubogiej wiejskiej rodziny. Jego domorosły talent zwrócił uwagę Mieczysława Weryha-Darowskiego, dzięki któremu Kurzawa rozpoczął naukę rzeźby u Parysa Filippiego w Krakowie. W latach 1863-1869 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych oraz u Franza Bauera w Wiedniu. W początkach lat siedemdziesiątych przebywał we Lwowie, gdzie wspólnie z Julianem Markowskim wykonywał nagrobki na Cmentarzu Łyczakowskim. W latach 1876-1877 kształcił się w Paryżu pod kierunkiem Henri Chapu. Po powrocie z Francji mieszkał i tworzył w Krakowie, a od około 1880 roku w Warszawie, wykonując przy tym wiele zamówień na prowincji.
Oprócz rzeźby sepulkralnej podejmował także tematy inspirowane folklorem oraz światem baśni i historii.
Najbardziej znanym dziełem Kurzawy jest grupa rzeźbiarska Mickiewicz budzący geniusza poezji, której pierwowzór postał w 1889. W tymże roku artysta nadesłał tę pracę w gipsie na doroczny konkurs Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Pewny zwycięstwa, załamał się po ogłoszeniu werdyktu jury przyznającego mu dopiero III nagrodę i dokonał desperackiego czynu – wtargnął na wystawę i roztrzaskał własne dzieło. Fakt ten odbił się głośnym echem i komentowany był szeroko w ówczesnej prasie. Z czasem stał się symbolem tragicznych losów niedocenionych artystów. Na dramacie życia Kurzawy, (który zmarł w przytułku dla ubogich) osnutych jest wiele wątków literatury Młodej Polski, m.in. nowela Henryka Sienkiewicza Lux in tenebris lucet.